Έχω πολλούς πατέρες
κι έχω πολλές μητέρες,
και έχω πολλές αδελφές
κι έχω πολλούς αδελφούς.
Οι πατέρες μου είναι μαύροι
κι οι μάνες μου κίτρινες,
οι αδελφοί μου είναι κόκκινοι
κι οι αδελφές μου ανοιχτόχρωμες.
Κι είμαι πάνω από δέκα χιλιάδων χρόνων,
και το όνομά μου είναι Άνθρωπος!
Και ζω απ’ το φως
και ζω απ’ τον αέρα
και ζω απ’ την αγάπη
και ζω απ’ το ψωμί.
Κι έχω δυο μάτια
κι όλα μπορώ να τα δω
κι έχω δυο αυτιά
κι όλα μπορώ να τα καταλάβω.
Έχουμε έναν εχθρό.
Αυτός μας στερεί τη μέρα,
ζει απ’ τη δική μας τη δουλειά
και ζει απ’ τη δύναμή μας.
Έχει δυο μάτια
και δεν θέλει να δει.
Κι έχει δυο αφτιά,
κι όμως δεν θέλει να καταλάβει.
Κι είναι πάνω από δέκα χιλιάδων χρόνων
κι έχει πολλά ονόματα.
Και ξέρω, θα πολεμήσουμε.
Και ξέρω, θα νικήσουμε.
Και ξέρω, θα ζήσουμε.
Και θ’ αγαπηθούμε.
Κι ο πλανήτης Γη
σ’ όλους μας θ’ ανήκει
κι ο καθένας θα έχει αυτό που χρειάζεται.
Και δεν θα πάρει πια δέκα χιλιάδες χρόνια
γιατί έφτασε η ώρα.
– Τραγούδι του γερμανικού ροκ συγκροτήματος Ton Steine Scherben, 1971
