Η ένωση με τον Λόγο και με τον άνθρωπο

Η ένωση με τον Λόγο είναι το πρωταρχικό στοιχείο της πορείας μας. Αυτό που το Έργο με τη διδασκαλία του καταδεικνύει στον άνθρωπο, στο οποίο και αφιέρωσε τη ζωή του ο Διδάσκαλος Ιωάννης, είναι ότι η ένωση με τον Λόγο είναι εφικτή για κάθε άνθρωπο και συμβαίνει στην κάθε ύπαρξη ξεχωριστά.

Αναστασία 1

(…) ο Λόγος θα ενανθρωπισθεί σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σ’ εκείνη την ανθρωπότητα η οποία θα συντονιστεί με τους κραδασμούς του θείου Λόγου. Θα εκδηλωθεί από χιλιάδες σκηνώματα ο Κύριος και Διδάσκαλος και Αγαπημένος (…)

Διδάσκαλος Ιωάννης 2

Η εποχή στην οποία ζεις, αγαπημένε, είναι εποχή που καλεί σε ενεργοποίηση, είναι εποχή που κομίζει τα δώρα του πνεύματος σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση η οποία στρέφεται σε πραγματική και ανιδιοτελή αναζήτηση. Είναι εποχή που παρέχει απλόχερα, διότι η ωρίμανση της συνείδησης έφθασε στο επίπεδο όπου μπορεί ο άνθρωπος να βιώσει τη θεότητά του, να στραφεί στην ένωση με τον Θεό και να εκδηλώσει τον Λόγο Υιό Μητέρα, να συνειδητοποιήσει τις πλευρές του Ουδετέρου Λόγου και να κινηθεί στην εκδήλωση της φανέρωσης του Εαυτού του ως ανθρώπου θεού.

Anastasia 3

(…) Χριστός ο κατευθύνων (…) το Έργο μας είναι Έργο προσφοράς, δεν ζητούμε και δεν θα πάρουμε από κανέναν τίποτε απολύτως.

(…) Ο οποιοσδήποτε που θα αναζητήσει υλικά συμφέροντα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του αμέσως έκπτωτο της χάριτος και του Έργου.

Διδάσκαλος Ιωάννης 4

Αυτά που μέχρι σήμερα συλλαμβάνατε ως χαρακτηριστικά του Θεού, ως εκδηλώσεις της Θεότητας, είναι απαραίτητο να τα συλλάβετε ως εκδηλώσεις της θεότητας που εντός σας υπάρχει.

Αναστασία 5

Φρόντισε κυρίως να συνειδητοποιείς τις ελλείψεις και τα κενά σου στον τρόπο που ενώνεσαι μαζί μου – κι αυτά τα συνειδητοποιείς στο πρόσωπο του ανθρώπου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συνειδητοποιήσεις τις ελλείψεις και τα κενά που παρουσιάζονται στην ένωσή μας παρά μόνον η επαφή σου με τον άνθρωπο.

Αναστασία 6

Οποιαδήποτε κρίση, κατάκριση, οποιαδήποτε επιτίμηση αποστέλλεις με διάφορους τρόπους προς τον αδελφό σου άνθρωπο θα τη βιώνεις εντός σου, εσωτερικά, σαν δική σου κατάσταση, για να οδηγηθείς να καταλάβεις σταδιακά ότι όλα τα στοιχεία που αντικρίζεις γύρω σου, τα οποία ωθείσαι να κατακρίνεις ή να σχολιάσεις, υπάρχουν εντός σου ανενεργά και ανά πάσα στιγμή μπορούν να παρουσιαστούν.

2001 – Η Δευτέρα Παρουσία, Κονιδάρης, Αθήνα, 1985, σ. 196.

  1. Στη Φωταύγεια του Ανθρώπου, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2001, σ. 112.
  2. Δημητριάδης, Αργύριος, επιμέλεια παρουσίασης, Μαθητεία στη 2α Παρουσία, Διεθνές Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού, Αθήνα, 1993. σ. 166.
  3. 2 Μαΐου 2005
  4. Στο ίδιο, σ. 136 και 123
  5. Προσκλητήριο Θέωσης, Διεθνές Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού, Αθήνα, 1992, σ. 216. 
  6. Στο ίδιο, σ. 353, διδασκαλία εκ του Λόγου.

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *