Το Έργο, ο μαθητής και η ανθρωπότητα

Α. ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ο Δάσκαλος από την Αναστασία

Με όλους τους τρόπους εισέρχομαι όπου υπάρχει άνοιγμα κι ενεργοποιώ τις δυνατότητες του ανθρώπου να παρουσιάσει την ενότητά του με τον Λόγο. Δεν κάνω διακρίσεις, δεν ασχολούμαι μόνο μ’ εκείνα τα τμήματα του Ανθρώπου που με γνώρισαν ή με τα οποία συναναστράφηκα. Δεν ασχολούμαι μόνο με τα τμήματα του Ανθρώπου που ευλόγησα όταν ήμουν στη Γη. Μια τέτοια θεώρηση είναι πολύ κλειστή και πολύ περιορισμένη για το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Λόγου μέσα στον άνθρωπο, διότι δεν μπορεί η ένωση με τον Λόγο να δεσμεύεται και να περιορίζεται σε ορισμένο αριθμό ανθρώπων. Κινώ και λειτουργώ το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας σε κάθε υπόσταση που μου δίνει χώρο, αυτό το Έργο για το οποίο ήρθα στη Γη, το οποίο εγκαθίδρυσα και διέχυσα με την παροχή του Εαυτού μου σε κάθε υπόσταση του Ανθρώπου, για να μπορεί σήμερα να βιώνει, αν το επιθυμεί, την ένωσή της με τον Λόγο Χριστό· να εισέρχεται στις διεργασίες της Ολότητας του Ανθρώπου και, μέσα από αυτή την επίγνωση, να ενώνεται με τον Έναν Λόγο Υιό Μητέρα.¹

Επιστατώ στο Έργο μου, στο Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Λόγου μέσα από τον άνθρωπο, κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Θα συνεχίσω άοκνα, μέχρις ότου και η τελευταία υπόσταση οδηγηθεί στην ένωση. Αυτό το έχω ανακοινώσει από τότε που ήμουν στη Γη. Υφίσταται και παραμένει αναλλοίωτο, όπως αναλλοίωτοι και ασύλληπτοι παραμένουν οι τρόποι με τους οποίους το Έργο ενεργεί μες στις υποστάσεις, διαχέεται πάνω στη Γη και αγγίζει την ανθρώπινη ύπαρξη σε διάφορα σημεία, προετοιμάζοντας ποικιλοτρόπως υποστάσεις αφανείς, με σκοπό να παρουσιάσουν καταστάσεις φωτός και αληθείας και να συμβάλλουν στην εξάπλωση της Δευτέρας Παρουσίας, ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργία του ανθρώπου και να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων πάνω στη Γη.²

Δεν περιορίζομαι από τα στεγανά του νου σας ή από τις εντυπώσεις σας ότι το Έργο εκδηλώνεται εδώ και μόνο εδώ. Το Έργο ήδη εκδηλώνεται σε πολλά σημεία της Γης, κι αν δεν συνετισθείτε, αμφιβάλω αν θα με αναγνωρίσετε λαλούντα και παρουσιάζοντα το μήνυμά του, αλλά ίσως το πολεμήσετε μέσα από τα δόγματα και τους περιορισμούς σας.³

(…) λειτουργώντας το Έργο μου, το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Λόγου μέσα στον άνθρωπο, επικοινωνώ με την ανθρώπινη υπόσταση με τρόπους, αγαπημένε μου μαθητή και μαθήτρια, που δεν συλλαμβάνεις και δεν κατανοείς ακόμα. Δημιουργώ προϋποθέσεις ένωσης με τον Λόγο μέσα στην ανθρώπινη υπόσταση χωρίς να δίνω συγκεκριμένο στίγμα της παρουσίας μου, χωρίς να συνδέω την ενεργοποίηση που επιτελώ μες στις υποστάσεις με το συγκεκριμένο πέρασμα μου από τη Γη, γιατί μπορεί να μην χρειάζεται κάτι τέτοιο και γιατί ο Λόγος δεν λειτουργεί σύμφωνα με τις αναγκαιότητες των ανθρώπινων εκτιμήσεων, αλλά σύμφωνα με τις αναγκαιότητες που η κάθε υπόσταση έχει.⁴

***

Το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Λόγου εντός του ανθρώπου, αγαπημένε μου, είναι ένα Έργο πανανθρώπινο. Δεν περιορίζεται ούτε απαιτεί απ’ τον άνθρωπο κάτι ιδιαίτερο. Το μόνο που απαιτεί είναι η πραγματική του επιθυμία να επικοινωνήσει με την πηγή της ζωής, να επικοινωνήσει και να ενωθεί με τον Λόγο, να του δώσει ουσιαστικό χώρο μέσα στο νου, την καρδιά, τη συνείδησή του, στις λειτουργίες του όλες, για να εκδηλωθεί. Και αυτός ο χώρος δίνεται με τη μετάνοια, ως πρωταρχικό βήμα, και την κάθαρση που απορρέει απ’ αυτήν. Δίνεται απ’ τον πόθο της ψυχής που καλεί εντός της την παρουσία μου, την παρουσία του Λόγου, και σ’ αυτόν τον πόθο πάντα ανταποκρίνομαι και αφυπνίζομαι μες στη θεία ουσία της ύπαρξης και την οδηγώ, σε όποιο στάδιο και σε όποιο σημείο κι αν βρίσκεται, να προχωρήσει και να εξελιχθεί.⁵

Το Έργο τούτο δύναται να δώσει τα μηνύματά του απ’ οποιοδήποτε σημείο της ανθρώπινης πραγματικότητας. Το Έργο τούτο έχει ήδη διακλαδωθεί και διακλαδώνεται εξακολουθητικά και ανθίζει σε πολλά τμήματα του Ανθρώπου, άγνωστα ακόμα, τα οποία διαβιούν σε διάφορες περιοχές της Γης, δονούμενα εντός τής απολύτου καθοδήγησης, εκπαίδευσης και διαμόρφωσής τους από εμένα, για να φανερωθούν την κατάλληλη στιγμή και να παρουσιάσουν μέσα από διάφορες ενασχολήσεις, ενδιαφέροντα και εκδηλώσεις της ανθρώπινης πραγματικότητας το μήνυμά μου, την παρουσία μου, το θέλημά μου.⁶

Β. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ

Απ’ τις πρώτες στιγμές της συνάντησής μας σε ωθώ με όλους τους τρόπους να αποκτάς επίγνωση για ό,τι σου συμβαίνει, για ό,τι διαδραματίζεται εντός σου αλλά και γύρω σου, στα άλλα τμήματα του Εαυτού σου. Σε ωθώ να έχεις επίγνωση για τις καταστάσεις που εκδηλώνονται στον πλανήτη και να αποκτάς τη δυνατότητα παρέμβασης, ανάλογα με το στάδιο και με το δυναμικό σου· να μετέχεις στα δρώμενα και να προσφέρεις στον άνθρωπο και στις καταστάσεις της Γης, διότι δεν νοείται πορεία χριστοποίησης και πορεία αγάπης χωρίς να υπάρχει ενότητα με τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει μονομερής ενότητα μαζί μου! Η ένωση μαζί μου εκφράζεται στον άνθρωπο διά της προσφοράς και της υπηρεσίας με όλους τους τρόπους.⁷

Για να μου προσφέρετε κάτι είναι απαραίτητο να το προσφέρετε στον άνθρωπο. Έτσι λαμβάνω.⁸

(…) ενεργοποιώ μέσα σου τα στοιχεία που σε καλούν στη ζωή, στην αλήθεια και την αγάπη. Αυτά που σε ωθούν να ενδιαφερθείς για την υπόσταση που βρίσκεται δίπλα σου και είναι ένα άλλο κομμάτι του Εαυτού σου, αυτά που σε προτρέπουν να νοιαστείς για τα κοινά και να καταθέσεις τις ιδέες και την πρακτική συνεισφορά σου για την εξέλιξη του ανθρώπου και του πλανήτη. Ενεργοποιώ μέσα σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση, όπου και αν βρίσκεται, το ενδιαφέρον της για τον άνθρωπο, το ενδιαφέρον της για τον κόσμο.⁹

Δεν καλείσαι, άνθρωπε, να γίνεις αδιάφορος απέναντι στα πράγματα! Δεν καλείσαι να φύγεις από τη Γη! Αν ήταν σωστό να μένεις αδιάφορος στα δρώμενα της Γης, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκπαιδεύεσαι σε αυτόν τον πλανήτη, ούτε η κοσμική περίοδος της ένωσής σου με τον Λόγο θα απαιτούσε να βρίσκεσαι μέσα στις πραγματικές συνθήκες ζωής, όπως κάθε ανθρώπινη υπόσταση. Εκπαιδεύεσαι να είσαι μέσα στα πράγματα! Να μπορείς να δέχεσαι όλα τα ερεθίσματα, αλλά ταυτόχρονα να είσαι εσύ ο ρυθμιστής της διάχυσης της ενέργειας.¹⁰

Θέλω να σε εκπαιδεύσω με νέους τρόπους, θέλω να σε συντονίσω με νέους παλμούς της ζωής μου, άγνωστους για σένα μέχρι τώρα. (…) Θέλω να κάνω τον φορέα σου ικανό να μεταφέρει το πυρ μου και με τη διάχυσή του να προκαλεί μετουσιώσεις, ευλογίες, ιάσεις, μεταλλάξεις των κοσμικών γεγονότων.¹¹

1. Παππά, Αναστασία, Μια Πνευματική Τριλογία, Μέρος Β΄, Η Μαθητεία, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2009, σ. 68-69.
2. Στο ίδιο σ. 75.
3. Παππά, Αναστασία, 8.4.98.
4. Παππά, Αναστασία, Στη Φωταύγεια του Ανθρώπου, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2001, σ. 483.
5. Παππά, Αναστασία, Μια Πνευματική Τριλογία, Μέρος Β΄, Η Μαθητεία, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2009, σ. 109-110.
6. Παππά, Αναστασία, Στη Φωταύγεια του Ανθρώπου, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2001, σ. 151-152.
7. Παππά, Αναστασία, Μια Πνευματική Τριλογία, Μέρος Α΄, Η Κλήση, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2009, σ. 17-18.
8. Παππά, Αναστασία, Προσκλητήριο Θέωσης, Διεθνές Κέντρο Εσωτερικού Χριστιανισμού, Αθήνα, 1992, σ. 127.
9. Παππά, Αναστασία, Στη Φωταύγεια του Ανθρώπου, Κίνηση Ιδεών, Αθήνα, 2001, σ. 202.
10. Στο ίδιο, σ. 392.
11. Δώριζας, Διονύσιος, Σάλπισμα, Κονιδάρης, Αθήνα, 1988, σ. 160.