Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος του ένα Νησί
ακέραιο και ξεχωριστό·
κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι της Ηπείρου,
ένα κομμάτι της ενδοχώρας·
αν η θάλασσα πάρει μαζί της ένα σβόλο χώμα,
η Ευρώπη λιγοστεύει,
σαν να ήταν ένα Ακρωτήρι ή σαν να ήταν ένας Πύργος,
φίλων σου ή δικός σου·
ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει,
γιατί ανήκω στην Ανθρωπότητα.
Γι’ αυτό, μη στέλνεις ποτέ να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα·
για σένα χτυπά.
– Τζον Ντον (1624)
Μετάφραση: Ιάσωνας Αποστολόπουλος