Α. Από το βιβλίο 2001 – Η Δευτέρα Παρουσία
195-199 Η υπόσταση αυτού που κρίνει, αλλά και αυτού που κρίνεται, εμποδίζονται να δονηθούν με συγκεκριμένο ρυθμό στους παλμούς της Δημιουργίας. Η κρίση, η κατάκριση, η επίκριση, η με οποιονδήποτε τρόπο δυσαρμονική ενασχόληση με τον αδελφό άνθρωπο έχει αποτελέσματα καθηλωτικά στην πορεία της επιστροφής.
Η εκπαίδευση που λαμβάνεις, αδελφέ άνθρωπε, σκοπό έχει να σε οδηγήσει να καταργήσεις αυτούς τους τρόπους δυσαρμονικής εκδήλωσης, και να οδηγηθείς στη ροή αγάπης, προσφοράς και κατανόησης, οι οποίες είναι η εκδήλωση της Δημιουργίας.
Υπάρχουν στάδια και σ’ αυτή σου την εκπαίδευση, που θα σε οδηγήσουν να συνειδητοποιήσεις σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την καταστροφική επίδραση που έχουν αυτές οι εκδηλώσεις δυσαρμονίας, όχι μόνο προς τους αδελφούς σου ανθρώπους, αλλά και προς την ίδια σου την υπόσταση.
Ουσιαστικά, εσύ και ο αδελφός σου άνθρωπος είσαστε ένα, μία Υπόσταση που επικοινωνεί και δέχεται τα ίδια ερεθίσματα, τις ίδιες ωθήσεις, το ίδιο φως. Τα στοιχεία του «είναι» σου που ενεργοποιούνται εντός σου είναι πάρα πολύ εύκολο να μετατεθούν, να εναλλαχθούν με τα στοιχεία του «είναι» οποιοσδήποτε άλλης υπόστασης, σε οποιαδήποτε μορφή και αν βρίσκεται.
(…) Οποιαδήποτε κρίση, κατάκριση, οποιαδήποτε επιτίμηση αποστέλλεις με διάφορους τρόπους προς τον αδελφό σου άνθρωπο θα τη βιώνεις εντός σου, εσωτερικά, σαν δική σου κατάσταση, για να οδηγηθείς να καταλάβεις σταδιακά ότι όλα τα στοιχεία που αντικρίζεις γύρω σου, τα οποία ωθείσαι να κατακρίνεις ή να σχολιάσεις, υπάρχουν εντός σου ανενεργά και ανά πάσα στιγμή μπορούν να παρουσιαστούν.
(…) Μέχρι τώρα η εκπαίδευσή σου ήτανε σχετικά ομαλή πάνω στα θέματα αυτά, αλλά από τώρα και στο εξής οι καταστάσεις θα σε οδηγήσουν να συνειδητοποιήσεις σε μεγαλύτερη βαθύτητα την έννοια των λανθασμένων λόγων και λανθασμένων εκδηλώσεών σου γενικά.
Θα έχεις άμεσες επιπτώσεις από τις οποιεσδήποτε λανθασμένες εκδηλώσεις, άμεσες επιπτώσεις που θα αναφέρονται στα στοιχεία που κατέκρινες, στα στοιχεία που επιτίμησες, στα στοιχεία που με οποιονδήποτε τρόπο περιφρόνησες, που θεώρησες υποτιμητικά για τον αδελφό σου άνθρωπο.
Αυτό δεν είναι τιμωρία, ούτε εκδικητική κατάσταση, που προέρχεται από ένα Θεό τιμωρό. Αντίθετα, είναι παροχή του ελέους. Διότι μόνο με αυτή την εκπαίδευση των άμεσων επιπτώσεων, των άμεσων συνεπειών, θα μπορέσεις να γίνεις ο υπεύθυνος φορέας, που θα μπορέσει να εκφράσει τον Λόγο. Διαφορετικά, ο σκοπός της χριστοποίησης, ο σκοπός και ο προορισμός της ένωσης με τον Έναν υπάρχοντα Λόγο, δεν είναι εφικτός.
Η χάρη και η παροχή του ενεργοποιημένου Λόγου θα σου δοθεί όταν όλες σου οι εκδηλώσεις έχουν μεταλλαχθεί πλήρως και όταν εσύ δεν βρίσκεσαι δέσμιος των οποιωνδήποτε παρορμητικών εκδηλώσεων, αλλά μπορείς να στέκεσαι πάνω απ’ αυτές, να κατευθύνεις την παραμικρή σου σκέψη, κίνηση, εκδήλωση, την παραμικρή κυκλοφορία κυματισμού μέσα στα σώματά σου και στην υπόστασή σου.
Γίνε συνειδητός, υπεύθυνος, προσπάθησε να μη δέχεσαι επιπτώσεις για να κατανοείς, αλλά η κατανόησή σου να προλαβαίνει τις επιπτώσεις.
(…) Στο στάδιο που βρίσκεσαι, η δυσαρμονική σου σκέψη είναι μεγάλη ατέλεια, που μπορεί να επισύρει νόμους διδαχής έντονους για να σε διδάξει. Παλιότερα θα απαιτείτο εκδήλωση και στην ύλη για να εκδηλωθούν οι νόμοι. Τώρα που εισέρχεσαι σε στάδια Λόγου και συνειδητά ζητάς και επιθυμείς αυτή την ταύτιση και την ένωση με τον Λόγο, οι σκέψεις σου υποκινούν τους νόμους πριν ακόμη ολοκληρωθούν σαν σκέψεις, και επισύρουν τις ίδιες επιπτώσεις που θα είχε και η εκδήλωση σαν πράξη.
(…) Όσες σκέψεις κι εκδηλώσεις δυσαρμονίας κάνεις, όποιες στιγμές πέφτουν στην αντίληψή σου μετουσίωνέ τες άμεσα με προσευχή, έλκυε ποσότητες αρμονίας και αγάπης και διέχεε προς όλες τις κατευθύνσεις όπου έστειλες κραδασμούς μη αγάπης, γιατί, διαφορετικά, οι λανθασμένοι κραδασμοί που απέστειλες εγκολπώνονται μέσα σου και φράζουν τους αγωγούς σου. Θέτουν εμπόδια στους αγωγούς της αγάπης σου και σε εμποδίζουν να έλξεις φως, σε εμποδίζουν να έλξεις ενέργεια και θα βρεθείς ξαφνικά χωρίς ενέργεια, χωρίς ζωή. Γιατί εσύ ο ίδιος, άνθρωπε, θα έχεις αποκλείσει τους αγωγούς σου, αποστέλλοντας γύρω σου δυσαρμονικούς κυματισμούς.
(…) τώρα θα κατανοήσεις στο απόλυτο την καταστροφική κατάσταση της δυσαρμονίας που διαχέεις, ώστε να γίνεις ένας συνειδητός, βρισκόμενος πάντα σε εγρήγορση, άνθρωπος, που επιλέγει τους κυματισμούς που αποστέλλει και ρέει ως αγάπη, ως προσφορά, ως φως συνεχώς, έως ότου κατορθώσεις να φθάσεις σ’ εκείνο το σημείο που η ροή θα βγαίνει από εντός σου ανεμπόδιστα, γιατί θα είσαι ταυτισμένος με τον Λόγο.
223-224 Σου εφιστώ την προσοχή στον παράγοντα κρίση – κατάκριση – διάκριση και θέτω εντός σου έντονα τις καταστάσεις αυτές, για να μπορέσεις να τις διασαφηνίσεις και να τις κατανοήσεις στο απόλυτο. Σου αποκαλύπτω ότι η κρίση σου προς ανθρώπους αδελφούς σου, προς τον Εαυτό σου δηλαδή, διανοίγει κύκλους περιορισμών. Κι ενώ μπορεί να αγωνίζεσαι για την καταθρυμμάτιση των κατεστημένων, λανθασμένες και δυσαρμονικές εκδηλώσεις που κρίνουν και κατακρίνουν, εμφανίζουν περιορισμούς. Διότι κρίση και κατάκριση αδελφού ανθρώπου, σημαίνει μη κατανόηση ενότητας και αποκοπή συνειδητή της υπόστασής σου από την Ολότητα-Ενότητα-Άνθρωπος, ξεχωριστή θέση, ύψωμα προσωπικότητας και γενικά διαχωρισμό, που δεν επιτρέπει τη διεργασία της συνταύτισής μου μαζί σου, αλλά θέτει φραγμούς σ’ αυτό.
Γι’ αυτό συνδέω την υπόστασή σου άμεσα με τις καταστάσεις αυτές, ώστε, κατανοώντας το μέγεθος της δυσαρμονίας που προκαλείς κατ’ αυτό τον τρόπο, να μεταβληθείς και να μετουσιωθείς.
Β. Από το βιβλίο Σάλπισμα
30 Έλεγχε τα πάντα εντός σου, την παραμικρή κίνηση του νου και της καρδιάς, την παραμικρή κίνηση της συνείδησης, τον παραμικρό αναπαλμό που εκτοξεύεται ως ενέργεια μέσα απ’ το είναι σου (…) Μην επιτρέπεις αποστολή κρίσεων, αποστολή επιπόλαιων σχολίων, μην επιτρέπεις χλευασμό ή περιφρόνηση για κανένα τμήμα του Όλου σου. Αυτός ο χλευασμός, η περιφρόνηση, η επιπόλαια αποστολή δονήσεων που δεν υπάγονται στην αγάπη είναι τα ίδια τα δεσμά σου, η ίδια σου η καθήλωση στην ύλη και την πλάνη.