Καμπίρ, Ποιήματα (Πύρινος Κόσμος, Αθήνα, 1982).
Ο Καμπίρ (1440-1518) γεννήθηκε στο Μπεναρές της Ινδίας από μουσουλμάνους γονείς, αλλά αποστασιοποιήθηκε από κάθε θρησκεία αναζητώντας τον Θεό στον κοινό τόπο λατρείας, την καρδιά του ανθρώπου. Το 1495 εξορίστηκε από τους Βραχμάνους στη βόρεια Ινδία.
~*~
Η καρδιά μου πρέπει ν’ αφοσιωθεί
στον Πολυαγαπημένο μου,
πρέπει να παραμερίσω το πέπλο και να ενωθώ
μ’ αυτόν με όλο μου το είναι.
(…) Όταν θα έχεις συναντήσει τον αληθινό Δάσκαλο,
θα ξυπνήσει η καρδιά σου
θα σου πει τα μυστικά της αγάπης και της θυσίας
κι έτσι θα γνωρίσεις ό,τι διαπερνά το σύμπαν.
(…) Ο κουρέας έχει αναζητήσει τον Θεό,
η πλύστρα, ο ξυλουργός (σ. 17)
Όλοι οι άντρες κι όλες οι γυναίκες του κόσμου
είναι οι ζωντανές μορφές Του (σ. 64)
Ο Καμπίρ λέει: «άκουσέ με φίλε μου·
ο Πολυαγαπημένος μου Κύριος υπάρχει μέσα μας» (σ. 22)
«Άκουσέ με! Η καρδιά μου είναι ανυπόμονη
να συναντήσει τον Πολυαγαπημένο μου.
Μένω στο κρεβάτι ξάγρυπνος, θυμήσου με νωρίς το πρωί» (σ. 77)
Αυτός με περίμενε στη διάρκεια της αιωνιότητας·
από αγάπη για μένα Αυτός έχασε την καρδιά του,
κι όμως δεν γνώρισα τη χαρά που ήταν τόσο κοντά μου·
η αγάπη μου δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.
Αλλά τώρα, ο εραστής μου μ’ έκανε να γνωρίσω
την έννοια των ήχων που έφταναν στ’ αυτιά μου·
τώρα η καλή μου τύχη έφτασε.
Ο Καμπίρ λέει: «κοίτα πόσο μεγάλη είναι η καλή μου τύχη!
Δέχτηκα το άπειρο χάδι του Πολυαγαπημένου μου!»
(…) μπροστά του γονατίζω,
προσφέροντας το σώμα μου, την ψυχή μου και ό,τι έχω.
Τι μέρα χαράς είναι σήμερα που ο Πολυαγαπημένος μου,
που είναι ο θησαυρός μου, έρχεται στο σπίτι μου!
Όλες οι κακές σκέψεις φεύγουν από την καρδιά μου
όταν αντικρίζω τον Κύριό μου.
Η αγάπη μου τον άγγιξε· η καρδιά μου λιώνει
όταν ακούει το όνομά του, που είναι η Αλήθεια.
Έτσι ψάλλει ο Καμπίρ, ο δούλος όλων των δούλων.
Ο Καμπίρ λέει: «Ω, αδελφέ! Αυτός είναι ο Ύψιστος Λόγος».
Κάτω από τη μεγάλη ομπρέλα του Βασιλιά μου
λαμπυρίζουν μύριοι ήλιοι, φεγγάρια κι άστρα!
Αυτός είναι το Πνεύμα μες στο πνεύμα μου·
ω, φίλε γλυκέ της καρδιάς μου, σκέψου καλά!
Αν αγαπάς αληθινά, γιατί κοιμάσαι;
Αν τον έχεις βρει, δώσου ολοκληρωτικά σ’ Αυτόν κι ενώσου μαζί του.
Γιατί τον χάνεις ξανά και ξανά; (σ. 78-83)